Vandaag luisterde ik in de auto naar het radionieuws. Dat is trouwens doorgaans de enige plek waar ik ongestoord kan luisteren naar alle commentaren. Normaal gezien luister ik graag naar muziek (lang leve de CD-speler met 6 CD’s!) maar rond nieuwstijd schakel ik graag over naar Klara. Het nieuws is lekker uitgebreid en duidelijk. Op de terugweg van de vergadering werd ik niet gestoord door kinderen op de achterbank, die zaten op school en bij de onthaalmoeder. Heerlijk rustig dus.
Ik aanhoorde het relaas van het proces van Anders Breivik. Met verstomming luisterde ik naar wat er gezegd werd. Breivik had gezegd dat hij het zo weer opnieuw zou doen, want hij had de intentie het Noorsel volk te redden. Mijn wenkbrauwen zijn ongetwijfeld nooit hoger geweest dan toen. Ik kon maar één ding denken: die man is zo zot als een achterdeur.
Tijdens het avondeten babbelde ik met manlief over de kwestie en over het wel of niet ontoerekeneningsvatbaar zijn. Manlief was even verbaasd als ik, en stelde wat straffen voor. Hij vond een opsluiting in een gevangenis in Kairo wel iets. Of een jaar huisarrest in een zwaar gelovig islamitisch gezin.
Alle gekheid op een stokje, ik blijf erbij, goed zot….
Altijd plaats aan tafel 
Zijn proces totaal niet aan de wereld laten zien is de grootste straf die je die kerel kan aandoen denk ik. De moorden waren slechts ‘noodzakelijk’ om voldoende toeschouwers voor zijn ‘grote show’ te garanderen :o(
Helemaal mee eens! Alles zou achter gesloten deuren moeten gebeuren, zodat hij geen forum heeft…
Maar ze zijn het weer niet aan mij komen vragen hé 🙂