Miniman heeft een nieuwe obsessie! Sinds een kleine maand sliep hij niet meer met een lepel in bed, maar enkel met zijn tutje (speentje voor de Nederlandse meelezers :-)) en zijn knuffels. Maar sinds een week gaat er buiten tut een knuffel nog iets mee naar boven… Een ganse nacht ligt het nieuwe attribuut bij hem in bed, en liefst van al wil hij 2 exemplaren! Pap drinken kan alleen maar als hij er eentje vast heeft, want hij vindt het zo ongelooflijk zacht en fijn om vast te houden. Hij begaat er een moord voor, en maakt regelmatig een keuze tussen de beschikbare voorraad die we in huis hebben.
U vraagt zich af waarover het gaat? U mag nog even verder nadenken… We komen van een lepel… Nu gaat het om iets zachts, dat te verkrijgen is in meerdere kleuren. Even voor de zekerheid: ik ben geen vertegenwoordiger in die dingen. Nog niet gevonden? Nee? Het ligt dan ook niet direct voor de hand, want miniman is nu eenmaal verkikkerd op poetsdoeken! U kent ze wel, die fel gekleurde microvezeldoekjes :-). Onze eigen voorraad mag hij enkel in beslag nemen als ze een rondje kookwas gedaan hebben, en we hebben ons gisteren tegoed gedaan aan een paar flashy exemplaren bij Kruidvat. Voor €0,99 kan ik mijn kleine man overgelukkig maken! Vandaag ging zijn doekie mee naar de kapper, waar hij uiteraard de vraag kreeg of hij kwam poetsen. Dat heeft hij naarstig gedemonstreerd (maar ik kreeg tot nader order geen korting).
Benieuwd waarmee hij over een paar maand afkomt…
Altijd plaats aan tafel 
Je zal dat wel al weten (’t is niet j eerste kind), maar zorg dat je genoeg van die dingen in voorraad hebt. Dat slijt, wordt verloren gelegd,… Onze oudste moest ab-so-luut een luierdoek in bed hebben – zonder was het moeilijk om hem in slaap te krijgen. Na verloop van ijd wou hij geen nieuwe, maar ’t moest één van de oude, versleten doeken zijn (na x keer wassen wordt zoiets zachter)
Herkenbaar hé! Zijn knuffel hebben we in viervoud 🙂