Mijn GSM geeft de geest… Het is nu écht zover. Ik heb het zolang proberen uit te stellen, maar waarvoor ik vreesde wordt nu bewaarheid. De GSM waarmee ik de eerste fotootjes van miniman nam, en waarmee ik een SMS’je verstuurde “vers van de pers” is op. Het nieuwe covertje dat ik enkele weken geleden kocht, doet zijn job nog perfect. Maar gisteren is er een ander ongeluk gebeurd, waardoor hij nu zijn laatste uren doorbrengt. Ik liet hem vallen. OK, het was ergens te verwachten. Ik droeg een rokje zonder zakken. Als je beseft dat ik constant bereikbaar moet zijn voor midiman, kan je je voorstellen dat dat niet handig is. Sinds begin deze week dacht ik er dé oplossing voor gevonden te hebben: ik stak mijn GSM veilig weg tussen mijn 2 Lipton-borsten. Lukte perfect! Enkel het vooroverbuigen vergde enige concentratie en voorzichtigheid. Het leidde soms tot genante situaties. Ik stond gisteren te wachten op mijn bestelling van Collect&Go toen mijn GSM afging. Ik wilde uiteraard opnemen, en hup, greep in mijn boezem en nam op. De man die me bediende en de andere mensen fronsten hun wenkbrauwen… Ik mag van geluk spreken dat Philippe Geubels er niet meer werkt, want anders zou hij de komende maanden hiermee zalen aan het lachen krijgen.
Soit, de boezem heeft hem de das omgedaan. Bij het bukken om pleegje op te tillen is hij gevallen. Boem patat, op de grond. Hij werkte erna nog perfect (nadat ik de puzzel in elkaar zette). Maar toch ontdekte ik vandaag dat het slechts schijn is: opladen lukt niet meer… En daarom zijn de laatste uren geslagen. Als de batterij helemaal leeg is, is het ermee gedaan. Voor eens en voor altijd…
Over euthanasie beginnen als ge ne keer flink gevallen zijt, is dat niet een beetje overdreven ?
Je gsm werkt dus nog perfect, je oplader werkt ook nog (vermits die vermoedelijk niet gevallen is) => Er is gewoon ergens een slecht contactje tussen de connector en de batterij.
Gooi hem nog eens open (“autopsie” als je in die termen wil blijven), kijk in de omgeving van connector en batterij of daar niets verkeerd ineengepuzzeld zit, of daar iets door de schok verschoven of in het slechtste geval gekraakt is. Als je op het zicht niets ziet, zoek een handig neefje met een voltmeter en heel eventueel soldeerbout om te zoeken. Veel kans dat dat eenvoudig weer op te lossen is. (“reannimatie”)
OF: je droomt al een tijdje van die nieuwe felgekleurde i-touch-phone-pod-pad. Dan ga je naar de winkel, waar een ongetwijfeld geweldig sympathiek verkopertje u zal vertellen “dat dat niet meer te herstellen is hoor madamtje, zeker niet zo’n oud ding”
GSM is al een paar keer gereanimeerd. Toch lukt het nu niet. Geen neefje met soldeerbout, maar man met schroefjes. Na wel 100 keer gevallen te zijn was dit de doorslag, vrees ik. En nee, geen snufjes voor mij… Ik had enkele weken geleden al iets basic gekocht bij Fnac, en teruggebracht omdat hij toch teveel kon :-). Nu eentje gekocht bij Dreamlan. Heel banaal, maar ideaal waarvoor hij moet dienen :-).