Geen goed nieuws…
Vorige week werd er bloed genomen bij miniman en midiman. We maakten er een gezellig uitje van. De avond ervoor besprak ik met manlief welk kind ik eerst zou laten prikken. Midiman hoorde ons gesprek, en zei dapper dat hij wel als eerste zou gaan. “Het moet toch gebeuren.”, zei hij kalm. En zo geschiedde. Eerst werd midiman geprikt. Hij gaf stoer zijn arm aan de verpleegkundige en liet zich prikken. Erna snikte hij wel wat, want het bleef lang nabloeden. Ik had echter geen tijd om hem te troosten, want miniman moest eraan geloven. Die gaf geen krimp, maar zijn gezichtje liet wel merken dat hij het eng vond. De verpleegkundige vond de jongens erg dapper!
Vandaag telefoon van de allergologe… Dat is toch altijd spannend! Ze begon met midiman: zijn profiel was ongewijzigd: nog steeds een overduidelijke pinda-allergie met identieke waarden als een jaar geleden. Het beleid bleef dus onveranderd. Dan miniman. Daar wachtte ze even. Ik wist al hoe laat het was. En inderdaad, het was geen geweldig nieuws. Minimans bloedbeeld was alarmerend. Zijn waarden waren duidelijk nog aan het evolueren. Waar vorige keer amandel en hazelnoot positief waren, waren er nu nog meer noten positief (waaronder cashew en pistache). Ook pinda was lichtjes positief. Ik zuchtte. Zij zuchtte ook. Ik vroeg haar of dit betekende dat miniman ook met een epipen naar school moest. Daar wilde ze niet op antwoorden. “Ik weet het gewoon niet.”, zei ze naar waarheid. “Ik weet niet wat voor reactie hij zal doen.” Ze gaf ons de boodschap om strenger te worden naar alle noten en om hem op school alleen maar eten van thuis te geven. In de rand vertelde ze nog dat hij nu ook een ernstige soja-allergie heeft ontwikkeld naast zijn koemelkeiwitallergie. Toch maar poedermelk blijven geven aan miniman. Gelukkig gaan we binnenkort weer eens naar Nederland, en kunnen we bij Jumbo en Kruidvat een voorraadje inslaan.
Het ontmoedigt me wel… Het is niet het einde van de wereld, dat besef ik maar al te goed. Maar het is wel weer extra stress. Nog meer opletten. Niet alleen midiman, maar ook miniman. Weer uitleggen aan nog meer mensen. Weer onwetende reacties krijgen. Weer gezucht. Weer een kind uitleggen dat hij vanalles niet mag eten. De lijst met verboden producten is wéér gegroeid…
Altijd plaats aan tafel 
Niet gemakkelijk… Heb een resem achterneefjes/nichtjes met gelijkaardige problemen (geraffineerde-suikerallergie, coeliakie, koemelkallergie, en nog wat, en dan minstens twee daarvan gecombineerd en 4/5 gezinsleden met minstens ‘iets’). Mijn nicht trekt zich soms de haren uit het hoofd wat betreft eten maken…
Wij proberen het hoofd koel te houden… Eens je een kind hebt dat potentieel dood kan gaan door een allergie, relativeer je veel andere allergieën 🙂
Misschien kan anopapa dan toch werk beginnen maken van blogberichtjes met allergievrije broodrecepten?
Ja, misschien moeten we er toch eens mee beginnen :-). Maar we staan er vaak al niet meer bij stil…
Maximan heeft wel gevraagd of hij alsjeblief toch nog af en toe Nutella mag eten…