Lieve papa,
Liefste papa,
Allerliefste papa,
Ik zit naast jou, jouw hand ligt in de mijne. Ik streel zachtjes over je hand, geniet van de warmte. Ik luister naar de vertrouwde geluiden. Ik aai over je kale hoofd. Het voelt ruw. Ik zoek even naar iets verzachtend, en vind een zalfje van Mustela. Ik aarzel niet, maar warm een beetje op in mijn handen, en wrijf er dan je hoofd mee in. Zo wordt dat kopje van jou terug lekker zacht. Daarna streel ik je ogen terug helemaal toe. Ik vind het eng als ze op spleetjes zijn. Je hebt prachtige ogen. Donkerbruine, net zoals manlief en onze 3 mannen. Ik ben verliefd op die donkere kijkers.
Ik slik. Ik kijk even rond me om te zien of iemand in de buurt is. Een blauw gordijn scheidt ons van de rest van de wereld. Ik hou één hand op je hoofd, en leg de andere op je borstkas. Ik voel je hart kloppen, en ervaar het ritmische op- en neergaan van je borst, op het ritme van de machine. 22 keer per minuut. Je hart klopt 91 keer per minuut. Ik ben vertrouwd met al die getalletjes. Ik buig me wat dichter bij jou. Voel me ongemakkelijk. Ik vraag me af of het niet stom is, want je bent tenslotte in een diepe slaap én sowieso al hardhorend. Toch waag ik het erop, en vertrouw je mijn diepste gedachten toe. Ik vertel je dat ik je graag zie. En natuurlijk ook de mannen. Alle mannen. Ook jouw grote man, mijn grootste man. Ik beloof je dat ik er voor hen zal zijn. Dat ik voor hen zal zorgen, wat er ook gebeurt. Ik blijf even staan, mijn hoofd vlakbij het jouwe. Bij de vertrouwde Mustela-geur. Ik ben verslaafd aan die geur. Hij doet me denken aan het prille begin van onze jongens. Aan babygeknor. Nu dus ook aan jou.
Lieve papa. Liefste papa. We zijn er niet klaar voor. We kunnen jou niet missen. We willen je niet missen. Ik slik, kijk even rond om toch maar niet te gaan huilen.
Ik geniet er wel van, om zo dicht bij jou te zijn. Ik kijk naar de muur, naar de grote klok. Het bezoekuur is afgelopen. Ik moet door, maar wil het niet. Ook al besef je het niet, het doet raar om jou achter te laten. Emotioneel word ik ervan. Verdrietig.
Ik laat je niet achter. Ik neem je mee. Samen op de fiets (je zou de muziek in mijn oren wél veroordelen!), samen de was ophangen, samen naar bed. Je zit in mijn hoofd. Ik ga met je slapen, ik sta me je op. Lieve papa. Liefste papa…
Altijd plaats aan tafel 