Vorige zondag gingen we op restaurant. We waren heerlijk een weekje weg bij onze Noorderburen, en wilden onszelf verwennen.
Aan een gezellig tafeltje in de heerlijke herfstzon gaven we onze bestelling door. We gaven gelijk even mee dat midiman een erge allergie had. Geen probleem, ze zouden er rekening mee houden. Even later kwal de dienster langs om een paar ingrediënten te checken. Dat vonden we enorm fijn!
Toen het hoofdgerecht geserveerd werd, dook er echter een probleem op: midiman die frietjes had gevraagd bij zijn gerecht, had een halfleeg bord… Ze waren er achter gekomen dat het vet in de frietketel arachide-olie was… Geen frietjes dus. Maar ook geen alternatief. Midiman staarde verbaasd in zijn bord. Manlief had wel gewone krielaardappelen, dus er kon wat geruild worden. Toch merkte de dienster zijn blik op. Spontaan zei ze “Dan krijg jij van ons een extra ijsje na de maaltijd!”. Midiman knikte enthousiast!
Na onze heerlijke maaltijd rekenden we af. Midiman mocht even mee naar de keuken. Een minuut later kwam hij glunderend aangerend met 3 waterijsjes! Had hij het lef gehad om te zeggen dat zijn broers dat ook wel lekker vonden :-).
Altijd plaats aan tafel 
Een kind van 6 jaar dat je eerst frietjes belooft en daarna gewoon aardappelen moet voorschotelen… Goed dat hij omkoopbaar is met een ijsje.
Maar in eerste instantie vooral goed dat ze zo opmerkzaam waren…
Ja, we waren op zich best blij. Midiman maakte er niets van 🙂