Midiman volgt vanaf vandaag logopedie.
Midiman startte erg laat met praten. Tot zijn tweede kwam er geen woord uit. Daarna plots wel. Geen probleem dus. Alleen was hij erg moeilijk verstaanbaar. We contacteerden de kinderarts. We moesten ons vooral geen zorgen maken, ons referentiekader zat totaal verkeerd, gezien onze ervaringen met maximan (die begon te praten op 10 maanden, aan 12 maanden 3-woordzinnen fabriceerde en aan de leeftijd van 2 jaar vlot praatte). OK, daar konden we ons in vinden.
Midiman ging beter en beter praten, maar de L en de R bleven achterwege. Sommige woorden waren ronduit hilarisch. Ik denk hierbij spontaan aan “Teleoromeo”, wat toen een hit was. Ook het achterhalen van de namen van de kindjes uit zijn klas bleek geen sinecure voor ons als ouders. Uit zijn mond klonk “Ilaria” wel écht niet aannemelijk :-). Op zijn vierde stopte hij onder dwang met tutten. Na enkele weken kwam plots de L uit zijn mond! We wachtten vol ongeuld op de R, maar die bleef uit. Hij sliste ook enorm, dus daar was ook een probleem. Iedereen raadde ons aan af te wachten, wat we netjes deden. Eind augustus merkte ik dat er geen evolutie kwam. We gingen naar een logopediste voor een test. Daar kwam uit dat hij een interdentale S had, deletie van de R en dat er sprake was van het fonologisch proces gliding (wat dat laatste ook moge zijn…). Maar therapie kon nog wel wachten. Eind oktober kwam hij met een briefje van school naar huis. Logopedie was toch stilaan aangewezen. We probeerden met hem te oefenen, want de franse R zat er wel ergens in… Hij weigerde te oefenen…
Deze week nam ik het initiatief om terug te bellen met de logopediste. Vandaag had hij dus zijn eerste sessie. Hij was te verlegen, en moederlief bleef erbij zitten. Gelukkig maar, want we hadden niet nagedacht over zijn allergie… Er wordt natuurlijk gefocust op zijn mond en zijn tong… En na de sessie is er een beloning. Dat wordt voor hem dus een stickertje. Net zoals onze logopediste het stappenplan zal krijgen, en we voor alle veiligheid een epipen in de praktijk gaan leggen… Weer een ervaring rijker!
Ik zal dus naar de apotheek mogen gaan, en ook een heen-en-weerschriftje kopen. Ik heb ergens wel medelijden met de logopediste; ze is net afgestudeerd, en krijgt onze midiman op haar brood, ons wonder met een extraatje :-).
Je moet het net omgekeerd bekijken. Met midiman leert die logopediste een iets moeilijkere patiënt te begeleiden, dan zijn de niet pinda-allergische kindjes die daarna komen een pak makkelijker.
Dus eigenlijk moet je een korting bedissen 😉
Korting, ik zal het proberen :-).
Dat was bijna logopepipen, die titel 😉