Sint brengt ten huize altijdplaatsaantafel niet enkel snoepgoed en speelgoed. Sint bezorgt ons elk jaar opnieuw een portie stress…
Het start in de supermarkt, waar rond deze tijd van het jaar wel eens een slecht verkleed individu ronddwaalt. Voor je er dan erg in hebt, heeft kindlief een handvol snoepgoed vast. Niet erg? Misschien niet als je netjes alles kan eten. Maar dat is niet het geval voor midiman. En het staat zo lullig om de ziel uit je lijf te brullen terwijl je in de rekken zoekt naar volkorenspaghetti.
Ook op school gaat het verder: er worden “proefsessies” georganiseerd, waarbij de kinderen mogen aangeven welke chocola ze het lekkerst vinden. Ik kreeg bijna een hartaanval toen midiman parmantig vertelde dat hij had mogen mee-eten van juf. Navraag leerde me dat het pientere mannetje juf had kunnen overtuigen dat het veilig was. Ik keek boos. “Ah ja, Sint weet toch alles? Die weet dan toch dat hij mij veilige chocola moet geven?”
Zucht… Bijna worden onze leugens hem fataal… Er is niets gebeurd, juf had de chocola gekocht in dezelfde winkel en van hetzelfde merk als wij gedaan hadden, en gelukkig voor onze midiman was die veilig! Maar toch…
Soit, ik ben blij dat het goedheilig man de aftocht heeft geblazen :-).
Altijd plaats aan tafel 
Beter dat de goedheiligman de aftocht blaast dan dat hij de tocht afblaast ;-).