Bij de geboorte van de oudste was manlief formeel: het grote bed was alleen en alleen voor ons! Er was geen compromis mogelijk. OK, pasgeboren baby’tjes waren uiteraard wel welkom, maar de regel was: iedereen slaapt in zijn eigen bed.
En zo geschiedde het: al onze jongens sliepen al snel netjes in hun eigen bed. Doorslapen liet veel langer op zich wachten. Ons tweede exemplaar was al gearriveerd voor het eerste doorsliep, en het tweede sliep nét door voor het derde arriveerde. Maar toen kon ik al niet meer doorslapen omdat miniman (hoewel het toen ook nog minivrouw kon zijn) ’s nachts trampoline sprong op mijn blaas, en ik met de regelmaat van de klok het echtelijk bed diende te verlaten voor een sanitaire stop. Miniman sliep evenmin als zijn broertjes snel door. Hij kreeg 18 maanden borstvoeding, en beschouwde dat echt als roomservice :-).
Ondertussen slapen de mannetjes hier meestal netjes door, behoudens kwaaltjes of angsten. Maar ze vinden het wel erg leuk wanneer er bij het slapen gaan even iemand bij hen komt liggen. Miniman kan sinds enkele weken ook genieten van zo’n momenten, want hij ligt sinds kort in een groot bed. Hij schurkt zich helemaal tegen me aan, het liefst van al zou hij er gewoon terug in kruipen. Midiman wil dan vertellen over school, of weten wat we nog gaan doen. Maximan aanhoort graag verhalen over “vroeger”. Zijn vroeger alleszins: welke gekke dingen hij deed, wat hij leuk vond,… Wij genieten er ook best van om zo 5 of 10 minuutjes bij onze telgjes te kruipen. Alleen is het niet elke avond even evident, want als er slechts één ouder thuis is, zijn er nog 2 andere broertjes beneden of “eenzaam” in bed. Het is dus een beetje schipperen. De jongens weten ondertussen wel dat het niet elke avond feest in bed is. Het gebeurt wanneer er extra tijd is, of ook wel eens als beloning. Ik ben vooral blij dat ik er nog naast mag liggen, en bedenk dat op mijn plekje over een jaar of 15 één of andere griet of kerel gaat liggen…
Altijd plaats aan tafel 
Wauw. Achttien maanden borstvoeding! Ik was bij Teun al trots op acht maanden. Toen kwamen de tanden en ging hij ze gebruiken ook. Wat heerlijk om zo bij je kroost te kunnen kruipen. Geniet er inderdaad maar van, want het is vast voorbij voordat je het weet.
Ik was maar wat blij dat Linde wel bij ons in bed lag toen Anneleen borstvoeding gaf: bij de minste kik dat ze gaf kreeg ze al drinken. En vake kon ongestoord doorslapen ! ;o)
Als echte mini’tjes sliepen ze wel bij ons: in de draagmand naast mijn bed (erg handig, één graai en ik had kind met wikkeldoek zo vast :-)) en vaak ook in bed, zeker bij regelmomenten en extreme vermoeidheid. Werd ik plots wakker omdat baby terug aanhapte 🙂