Oudjaar vieren we meestal gewoon thuis, gezellig met ons gezin.
Dit jaar hadden we “per ongeluk” iemand uitgenodigd. Geheel in ons enthousiasme laten gaan. Dus werd één persoon ook twee, en volgde een derde en een vierde. Allemaal alleenstaande mensen, elk met een eigen verhaal. Het leek wel op onze private voorstelling van het Eenzame Hartenbureau :-). Uiteindelijk werd één iemand ziek, en gingen we aan tafel met onze eigen kroost en 3 gasten. Het eten was eenvoudig maar erg lekker, en de kinderen animeerden mee de boel. Ze gingen wel op tijd in bed, want aan echt uitslapen doen ze nog niet mee. En toen zaten we daar, met een bont gezelschap. Manlief fluisterde in de keuken “Jammer dat nieuwjaar nog 2 uur duurt.” Ik glimlachte naar hem, en dacht hetzelfde.
Maar plots kwam er een andere wending, en zat de sfeer er terug in. Uiteindelijk vervielen we tot banale gezelschapspelletjes, en terwijl het vuurwerk de lucht in ging, scrabbelde ik samen met een gast de leukste woorden bij elkaar. We discussieerden over wat wel en niet mocht (en Bertine, we hebben zelfs over het witte boekje gebabbeld), en maakten belachelijke nieuwe woorden. Samen meer dan 100 jaar oud, maar we waren net een stel pubers :-).
Scrabble op oudjaar
Altijd plaats aan tafel 
Scrabble met oudjaar. Je wordt oud ;-). Wij zijn hier zelfs al een keer gaan slapen voor middernacht… dan ben je nog ouder