Ik hou wel van sneeuw. Er zijn nadelen, veel nadelen, maar ook voordelen.
Alles lijkt precies trager te gaan, één versnelling minder. Het leven gaat voort in slow motion, en iedereen lijkt zich ermee te verzoenen dat alles wat trager gaat. We gaan massaal onthaasten op dagen zoals deze.
Ik hou vooral van de stilte die sneeuw met zich meebrengt. Alle geluiden worden gedempt in de straat. Er is minder lawaai, hoogstens een beetje gekraak van verse sneeuw…
Gisterenavond viel het eerste vlokje, vanochtend was er een heus sneeuwtapijt voor onze deur. Eén grote witte massa. Midiman aanschouwde het tafereel vanop de trap. Enthousiaste kinderstemmetjes galmden door de hal. Manlief zuchtte een beetje. Wonder boven wonder was de poetsvrouw maar 10 minuten te laat. Drie enthousiaste kinderen, een man die er tegen op zag om in de file te staan. Het was het ideale moment om de slee boven te halen. Zo geschiedde: om 8.30 vertrokken we door de sneeuw naar school: miniman en midiman op de slee, maximan liep er naast. Manlief had zich overgegeven en stapte vrolijk mee, zijn kostuumbroek volledig onelegant in zijn sokken gestoken, en eronder zijn bergschoenen :-).
Vanavond speur ik uit het raam; er valt geen sneeuw. Het mag wel van mij, de jongens vinden het zo leuk!!!
Altijd plaats aan tafel 
Ik had mijn medewerkers gisteren aangegeven dat ik pas in de namiddag op het werk zou verschijnen, om de eerste sneeuwdrukte te vermijden, en dus gewoon wat zou thuiswerken.
Maar er lag hier vanmorgen zo weinig sneeuw dat ik gewoon direct naar het werk ben vertrokken. Vanavond was alles wel dichtgesneeuwd.
En voor kinderen is het in ieder geval erg leuk, morgennamiddag kunnen ze er nog veel van genieten
Bij ons heeft het enkel ’s nachts gesneeuwd.
In onze straat strooien ze niet, en er rijden nagenoeg geen auto’s –> veel glijdplezier met de slee!!!
Nadelen aan sneeuw? Nee hoor, je mag gewoon de auto niet nemen 🙂
Ik kan er nog enkele andere bedenken 🙂