Vroeger had ik geen agenda. Geen lijstjes. Nergens post-itjes.
Sinds ik kinderen heb probeer ik angstvallig niets te vergeten. Een sportdag op school, €5 meegeven met het ene kind, kranten met het andere kind. Afspraken voor het werk. Dingen meenemen. Dingen die ik nog moet doen. Alles lijkt me te ontglippen als ik geen lijstjes maak.
Nu ben ik een mens van lijstjes. Ik heb voor alles lijstjes gemaakt. Toen de jongens kleiner waren, maakte ik zelfs lijstjes voor manlief, hun bloedeigen vader. Omdat hij anders een kind zou proberen troosten met honger. Of zou vergeten hoe laat school nu weer uit was. Nu zijn er lijstjes. Voor mijn werk heb ik een “to-do-schriftje”. Daarin schrijf ik per werkdag wat ik die dag moet doen. Of moet afwerken. Als het gedaan is, streep ik het door. Ook de maandkalender helpt een beetje. En de lijstjes met wat er moet gebeuren als midiman reageert; daarvoor maakte ik een heus stappenplan, zodat iedereen perfect weet wat er wanneer moet gebeuren.
En uiteraard een reislijstje. Wat er standaard mee moet als we op reis gaan. Eén pagina per kind, eentje voor medicatie, eentje voor mij, eentje voor manlief, en eentje voor het huishouden. Ik pas het telkens aan, omdat de behoeften veranderen. Zo gaat er dit jaar geen reisbedje meer mee, of de grote kinderwagen. Nu gaat de bolderkar mee en wordt het bedhekje ingepakt.
De lijstjes vullen gaten op, die er komen omdat het druk is. Of gewoon, omdat ze me rust geven :-).
Altijd plaats aan tafel 
Ik heb ook voor ALLES lijstjes, anders loop je verloren in onze drukke wereld en nog steeds een schrijfagenda, waar ik ook lijstje met post-its in maak,……en dat werkt prima, je kan onmogelijk alles onthouden!!!
Ik heb geen lijstjes, en ook geen stress. Ik durf op reis wel eens iets vergeten, maar dat is nooit een ramp.”Cease the day” is mijn motto. MadamFruitberg is ook een lijstjesmens 🙂
Hm, ik heb die periode ook gehad: lijstjes, want anders wordt ik zot! Nu het geëvolueerd is naar: voor elk derde dat je schrapt komt er twee derde terug bij, ben ik nu van: néééééé, gééééééééééén todolijstjes of ik wordt zooooooooooooooot! 🙂 Op den duur heb je standaard lijstjes in je hoofd, ook voor reis bijvoorbeeld. En school, sja, juffen moeten zich toch ook een beetje leren aanpassen aan het feit dat we ’s avonds soms pas om 10u het briefje lezen waarop staat dat we ’s morgens 5 euro cash moeten meegeven… Kindjes vinden dat niet zo heel erg hoor, een dagje te laat zijn.