Twee blonde mannetjes. Haartjes afgebleekt door de zon. Velletje bruin geworden door dezelfde zon. Huppelend. Ver voor mij. De pas gemaaide berg af.
Allebei in een kort shortje en een T-shirt, en met een zonnehoedje op. In de zon, door de wei. Bijna gelijk staan ze stil en nemen ze het hoedje in hun hand. Ze lachen naar elkaar. Huppelen vrolijk verder de berg af.
Mijn 2 blonde mannetjes… Ik heb het beeld in mijn herinnering gegrift…
Altijd plaats aan tafel 
Dat zijn zo van die indrukken die je nooit meer vergeet idd.