Reisverslag

We hebben net 2 heerlijke weken in de Dordogne achter de rug.

Ik vat het kort samen:

• De reis heen en terug viel mee. Dankzij nieuwe technologieën lukt het beter om de jongens op de achterbank stil te houden. Ik rijd, manlief zorgt voor entertainment. Hij start een DVD op voor miniman en midiman (maximan mag filmpjes kijken op de iPad), reikt drinkbussen aan, deelt snoepjes uit (letterlijke zoethoudertjes), steekt de ticketjes van de péage veilig weg, en biedt een VISA-kaart aan wanneer nodig.
• Zoals de laatste jaren huurden we ook nu een stacaravan via Eurocamp. Nu bleek er bij aankomst airco in te zitten. Nu vraag ik u: airco, is dat nog écht kamperen? En toch was het fijn, zeker bij dagenlang temperaturen vlot boven de 30°, hebben wij de airco af en toe laten werken :-).
• Miniman en midiman kunnen niet samenslapen. Alleszins niet op een vlotte manier waarbij elk gezinslid een goede nachtrust heeft. Midiman belandde dus uiteindelijk op de kamer bij maximan.
• Miniman is een buitenkind. Van ’s morgens tot ’s avonds was het ventje in de weer: rondrijden op zijn loopfiets, buiten baggeren, tegen zichzelf praten, naar andere mensen kijken,…
• Maximan heeft leren vissen. Hij leerde het van een vriendelijke man, en wilde gelijk een hengel (de camping had een visvijver). Dat vond ik erover. Het werd een lange stok, gevonden tijdens een boswandeling, met daaraan een vislijn. En weet u? Hij viste véél meer visjes dan de mensen met een degelijke (dure) hengel. Foto’s volgen nog :-).
• Maximan en midiman snorkelden. Op een tripje naar de bewoonde wereld kwamen we een Decathlonfiliaal tegen, alwaar de familie genoot van de airco. De 2 oudsten droomden al lang van duikbril met snorkel, en de blauwe prijs liet ons weinig speling. Zo geschiedde dat ze met 2 uren lol hebben gehad, voor bijna geen geld!
• Miniman bood veel protest voor zijn zwembandjes. Hij weigerde de eerste dag, maakte een scène van jewelste en ging niet in het zwembad. Op dag 2 was er weer protest, ging hij 10 m van ons verwijderd zitten mokken, om op dag 3 met een air te vragen wanneer ik zijn bandjes nu ging omdoen. Hij ontdekte dat hij met die bandjes een gigantische vrijheid had, en met zijn broers mee in het diepe kon en van de glijbaan. Evenwel was de combinatie bandje-moederlief-kwetsbaar rechterarmpje goed voor een ontwrichte elleboog…
• De camping was fijn! Tot onze grote vreugde zaten we op het allerlaatste plekje, waardoor het erg rustig was. Ik wil na kinderbedtijd vooral rust, en met een boek en een glas zijn genieten… Toch was deze camping “vooraan” een pak drukker. Waarschijnlijk was dit ook wel door het geweldige zwembad, dat veel kampeerders trok. Volgend jaar kiezen we voor een minder spectaculair zwemparadijs :-).
• Het was warm, erg warm. De jongens bleven het liefst van al rustig op de camping. Heerlijk rondkuieren, spelletjes spelen, vissen, zwemmen,…
• De was is al weggewerkt. Er werden weinig kleren uitgepakt Op wat T-shirts, ouderwetse sponzen shortjes en boxershortjes na maakten de jongens niets vies. De regenjassen, truien en lange broeken bleven netjes ingepakt (of toch, bij een grotbezoek zijn de truien even uit de reistas geweest!).
• Kamperen is het toppunt van voyeurisme :-). Maar hé, daar schrijf ik de volgende keer wel meer over!