Het lijkt wel een trend; om ter meeste buitenschoolse activiteiten.
Ik vraag me af hoe die ouders dat geregeld krijgen. En ook: waarom moet een kind 4 verschillende activiteiten doen na school?
Bijna dagelijks krijg ik nu de vraag “Wat gaat midiman doen?” Precies of naar het eerste leerjaar gaan niet voldoende kan zijn voor een kind… Midiman zwemt op zaterdag, een half uur les per week, en plak daar dan nog een uur spelen bij. En vanaf dit jaar wordt er nog extra gezwommen op woensdag, tijdens de les van miniman. Dan gaan we met z’n allen naar het zwembad, en kunnen we even goed mee in het water gaan. Daarnaast hebben we niet echt plannen. Tja, hij wil mee naar de sterrenwacht met maximan, maar dat is slechts eens per maand ofzo. Maar voor de rest vraagt hij niet direct om iets te doen. Mama M (zijn vriendje) stelde voor om ze samen iets te laten doen, aangezien ze niet meer samen op school zitten. Dat lijkt me wel OK. Dan heeft hij voor mij al meer dan genoeg gedaan.
Maximan heeft keuzestress. Waarschijnlijk omdat de anderen uit de klas zoveel doen. Hij gaat zonder fout kunstacademie doen, daar is hij vandaag mee begonnen. Ook wilt hij wel nog mee gaan zwemmen. Maar daarnaast zou hij ook graag atletiek doen. En jeugdbeweging. En, en, en….
Ik weet niet waar ik de grens leg. Het moet in mijn ogen ook haalbaar blijven voor gans ons gezin…
Hoe loopt het bij jullie?
Hier zwemmen (3 x1 u per week) en scouts (zaterdagnamiddag). Er is ook nog een periode met athletiek geweest, maar dat is ondertussen gedaan.
Na jouw verhaal over “het naar de Scouts sleuren”, gaat de oudste hier terug KSA proberen. Nu zitten er ook 2 goede vriendjes van hem bij, dus wie weet…
Neem op dat gebied niet teveel hooi op je vork, onze agenda wordt bepaald door de voetbalkalender van Chattheo net zoals onze week er rond draait,….hou het klein en zorg dat de afstand niet te groot is, zodat ze als ze wat groter zijn het zelfstandig kunnen doen,….
Voetbal vragen ze hier voorlopig niet, en ik ga het niet aanbieden :-).
We wonen héél bewust midden in het centrum van het dorp, dus zodra ze iets ouder zijn, kunnen ze zelfstandig.
Wij kijken eerst naar de dagen waarop rondrijden voor ONS haalbaar is. Dan kijken we wat op die dagen te doen is. Zwemmen is al van hun 4 jaar standaard: doen ze graag, kunnen ze goed, willen ze blijven doen. En is op donderdagavond; dus als ze moe zijn, is er daarna maar 1 dagje school meer. Daarbij vragen ze sinds kort naar de scouts (teveel kampen gebouwd deze vakantie). Dat mag, maar we bekijken nog of chiro niet haalbaarder is voor ONS 🙂 En dan horen ze inderdaad van vriendjes die dit of dat doen. Als dat op woensdagnamiddag is, kunnen we binnenkort een beurtrol doen met andere ouders, dus misschien gaat dat ook door. Maar het moet niet hé. Dat moet je jezelf inderdaad voor ogen houden. Het kind moet toch ook nog gewoon thuis even op adem kunnen komen?
Beurtrol is hier niet altijd even evident. Ik moet al 3 eigen kinderen meenemen, en heb dan weinig extra plaats voor een ander kind. Maar binnenkort komt daar verandering in 🙂
Wij doen zelfs beurtrol met ouders die OOK drie kindjes hebben. Moenievragen hoe creatief je als ouder wordt!! 🙂
tgoh ieder moet dat voor zichzelf zien
mijn dochter is graag op pad en onder andere kinderen
mijne zoon is liever thuis
dus ja dat maakt andere kalenders 😉
en ook ’t moet vooral haalbaar zijn voor de ouders ook
ik vraag me vaak af hoe anderen dat idd doen…
Ik begrijp je standpunt heel goed, waarom moet je al die buitenschoolse activiteiten hebben. Het eerste leerjaar is al een hele stap. Onze kinderen hadden enkel turnles na school (vlak naast de school) en volgden watergewenning in de derde kleuterklas.
Het constant rondrijden met kinderen van de ene activiteit naar de anderen geeft volgens mij alleen maar stress voor zowel de moeder/vader als voor de kinderen. Onze kinderen konden genieten van gewoon thuis spelen in de tuin, spelletjes spelen en lezen. Geen grootste dingen maar zij vonden het leuk. En wij als ouders ook.
Hier is het muziek, sport en scouts. x4. Ik heb het vroeger vervloekt, al dat taxi-mama gedoe, maar ondertussen zijn ze groot genoeg om zelfstandig overal naartoe te geraken. Dat levert dan meteen een zalige zondagnamiddag op voor ons, en ook woensdagnamiddag is het hier redelijk stil in huis. Ze hebben er deugd van, en zolang het mogen, graag doen, en geen “moeten” is, vinden wij het ok.