Veertien is hij nu. Van een lief klein baby’tje met gouden haar groeide hij uit tot een tiener.
Onze band is sterk, al zeg ik het zelf. Hij vertrouwt me, en ik vertrouw hem. Het is een toffe intelligente kerel, en ook de jongens zijn gek op hem. Aan manlief moest hij initieel, als kleuter, een beetje wennen. Maar nu loopt het erg vlot. Ze delen samen een aantal passies, en manlief probeert ook wat te vaderen over hem. Zo heeft manlief hem zijn eerste scheerles gegeven (en kocht hij een kant-en-klare-start-to-scheerset).
Petekind woont niet ver, en komt vaak langs. Hij past perfect binnen ons gezin, en iedereen geniet ervan.
Veertien nu. De tijd van nieuwjaarsbrieven op school maken is voorbij. En toch kreeg ik een zelfgemaakte brief. Modern, op de laptop gemaakt.
Nieuwjaarsbrief
Groot was mijn verwondering toen er een cadeau volgde. Helemaal alleen bedacht, en helemaal alleen betaald, met zijn eigen zakgeld. Ik was ontroerd. Door het cadeau, door de inhoud en door de boodschap erachter…
Altijd plaats aan tafel 
Hehehe. Een cadeau van zijn eigen centen. En dan nog wel chocolade (ik herinner me iets uit die Liebster omschrijving). 🙂
Hij kent mij he. 🙂
Hahahaha, mijn zus zou dit verhaal kunnen geschreven hebben,………zij is trouwens de enige die Chattheo echt begrijpt, eigenlijk zijn het 2 dezelfde,……dus ik blijf mijn hart vasthouden 🙂
Zolang je mij maar niet met je zus vergelijkt is het ok :-). Nu, ik kan geen cupcakes bakken, dat scheelt!
Nog niet bijna!!!!! 🙂 🙂
Oef 😉
Zo leuk. Ik kreeg gisteren mijn allereerste nieuwjaarsbrief van metekindje, gemaakt door zijn ouders en voorgelezen door één van mijn zonen. Een moment om in een kadertje te hangen!