Je zucht. Een diepe zucht. Zonder meer.
Ik kijk je aan. Vragend. Je beantwoordt mijn blik met een raar gezicht.
Ik frons. Eén wenkbrauw omhoog. Vragend, maar ook aandringend.
“Wat is er nu toch?!”
Het is duidelijk. Met deze uitroep geef je aan dat je niet wil praten.
Zwijgend eet je je bord leeg. Hoewel, niet helemaal leeg. Dat is raar, want je hebt normaal een goede eetlust.
We treffen elkaar in de badkamer. Nog steeds hebben we weinig woorden gewisseld. Als de anderen naar beneden zijn, houd ik je tegen. Probeer ik je vast te pakken.
Je zucht opnieuw. Ik dring aan. Ik voel dat het moet. Je zit duidelijk met iets.
Ik hou je stevig vast. 1,42 m verdriet. Mijn vlees en bloed. Je ogen worden vochtig. Haastig droog je ze met de mouw van je pyjama. Je opent je mond om iets te zeggen, maar sluit hem terug. Meermaals herhaalt zich dit.
En dan is er de stortvloed aan woorden en tranen. Komt alles eruit. Wéér gepest. Je wil het niet meer zeggen, want dan ben je een klikspaan. We staan samen in de badkamer. Jij en ik. Ik zucht nu ook.
Altijd plaats aan tafel 
Oh, wat een ellende… 😦 Ookal helpt het niet: dikke knuffel!
Een dikke ellende. Ik zou contact opnemen met de schooldirectie om aan te geven dat het zo niet verder kan.
Ik ben vanochtend mee naar meester gegaan. Die heeft het gelijk aangepakt. Hij heeft duidelijk aangegeven aan maximan dat hij het elke keer moet melden, en dat hij samen met hem aan zal werken, want dat hij het niet toestaat!
Ik moet hier zelf een krop wegslikken, zo vreselijk frustrerend wanneer je ziet dat je kind ongelukkig is en verdriet heeft,…..boos omdat er nog steeds gepest wordt, al het zinloze psychische geweld,…..zo onrechtvaardig,….hopelijk biedt de school een oplossing,……echt!! Take care!!
pfffff
en heeft hij dan helemaal niemand van de kinderen die aan zijn kant staat?
kan hij zich daar op de een of andere manier niet aan optrekken?
of geeft hij aan de kinderen (de pesters) aan dat ze er mee moeten stoppen?
is helemaal niet leuk maar vaak geeft het kinderen die gepest zijn ook wel kracht als je in hen gelooft dat zij dat zelf (met jouw hulp) kunnen oplossen…
Sinds deze week heeft er één jongen het openlijk voor hem opgenomen! Joehoe!!!
Heel moeilijk dit;
Naar school met dit probleem gaan is goed, maar ik vraag me af wat er met de situatie er op lange termijn gebeurt.
Geen idee… Hij heeft volgens mij op zich wel een sterk karakter en is totaal geen meeloper. Hopelijk redt hij dit dus…
En dan loopt je moederhart over…Gelukkig dat de meester het wil helpen aanpakken, en gelukkig dat maximan een sterk karakter heeft. Maar toch, het blijft ellendig.
bahbahbah!
ik huil een traantje mee 😦