Ondergoed

Gisteren waagde ik me nog eens in een grote lingeriezaak, op zoek naar enkele nieuwe, deftige BH’s die hun job zouden doen. Ik wilde nog wel eens wat nieuw, en er waren enkele exemplaren aan vervanging toe.

Daar stond ik, in het walhalla van lingerie. Ik wist wat ik wilde. Of tenminste, dat dacht ik toch. Ik was op zoek naar BH’s in een leuke kleur. Kwestie dat als er iets zichtbaar wordt, het netjes is. Ik dacht zelf ook aan iets knallerig van kleur, iets blauws, iets rood en ook iets klassiek zwart. Moest toch gemakkelijk haalbaar zijn? Buiten de waard gerekend.

Een vriendelijke verkoopster kwam op me af. Vroeg welke borsten ik had. Ik glimlachte. Na een lange borstvoedingsperiode vind ik dat ik aandelen heb bij Lipton. Maar op zich ben ik wel tevreden over mijn boezem. Ook manlief hoor ik niet klagen. Ik heb wel een C-cup, dus ik voel geen behoefte aan push-upperige toestanden. Er zit wat dat betreft voldoende. Ik wil ook geen “halve” BH’s, want dan heb ik het gevoel dat de handel eruit valt wanneer ik me buk.

Soit, het bleek allemaal minder evident. Ik moest keuzes maken. Voor modelletjes zonder bandjes. Met bandjes die extra ver uit elkaar stonden. Voor doorzichtige bandjes. Ik trok mijn wenkbrauwen op. Toen kwam ze met hulpmiddelen. Hulpmiddelen??? Ik fronste terug. Ja, om de bandjes met een tussenstuk te centreren bij bepaalde topjes. Ik zuchtte. Daarna kwamen bijpassende slipjes aan bod. Meer lucht dan stof. Maar wel dure lucht :-).

Ik ben volgens mij afwijkend. Ik ga ervan uit dat iedereen op een normale (werk)dag ondergoed draagt. Mij stoort het dus niet als ik eens een BH-bandje subtiel kan zien. Of de bescheiden aftekening van een slipje. Ik heb het niet (en ik herhaal: niet!) over veel te strakke slips bij corpulente dames. Of te veel BH voor te weinig bovenkledij. Maar voor de rest?

’s Avonds had ik er een gesprek met manlief over. Over de string. Midiman ving het woord op. “Wat is dat?” Ik keek naar manlief, die duidelijk gaf dat dit mijn domein was (ouderwetse man!). Ik probeerde uit te leggen dat dat een onderbroekje was met achteraan weinig stof. Enkel een klein stukje, dat een beetje tussen de billen kroop. Hij zweeg. Droogde zich verder af. “Ik heb dan ook strings. Die onderbroek met de sterretjes op kruipt ook tussen mijn billen!”