Koken

Mijn moeder kan geweldig koken. Noem het, en zij kan het maken. Als kind heb ik dus alles leren eten, en dat vind ik een grote troef in het leven (hoewel :-)).

Dat wilde ik dus ook voor mijn kinderen. Maximan werd geboren, en het overschakelen van borst naar fles en later vaste voeding verliep erg moeizaam. Hij had zijn eten het liefst gezeefd; elk brokje resulteerde in gebrul. Met de regelmaat van de klok waren de maaltijden niet gezellig omdat maximan erg moeilijk deed.

Toen midiman kwam, wilden we het anders aanpakken. Ik besloot langer borstvoeding te geven en verdiepte me in de Rapley-methode voor vaste voeding. Zo gebeurde het dat midiman op 6 maanden naar de opvang ging met flessen borstvoeding in de luiertas. Na deze nieuwe stap introduceerden we vaste voeding: de onthaalmoeder gaf de klassieke papjes, wij gaven gewoon stukjes gestoomde voeding. Midiman genoot. Tot 15 maanden bleef de borst zijn favoriete voeding, maar tegen dan at hij vrolijk mee aan tafel. Miniman kwam en bleek nog een grotere aanhanger van de borst dan zijn broertjes. Ook hij kreeg gewoon wat wij aten. En ook hier was het een succesverhaal: hij at gewoon alles, van pittige kaas over olijven over oesters.

Toch bleek ik geen keukenprinses. Ik maakte door de week banale maaltijden: vlees of vis, groenten en aardappelen of rijst. Met feestdagen kreeg ik wel eens kookboeken die na een vluchtige blik in de boekenkast belandden. Ik was al lang blij als ik een voedzame maaltijd op tafel kreeg!

Maar sinds kort is er wat veranderd… De jongens worden groter, en ik sta niet meer in een pot te roeren terwijl ik de borst geef en een ander kind hoor roepen vanop de WC (Moeke, ik heb kaka gedaan!). Nee, ik kan rustig in de keuken vertoeven en moet er hoogstens uit om een ruzie te beslechten of om huiswerk na te kijken. En zo geschiedde het dat ik iets anders klaarmaakte en buiten de lijntjes kleurde. Mijn mannen waren enthousiast! En blijven enthousiast. De laatste weken passeerden hier nieuwe gerechten op tafel, waarvan ik nooit had gedacht dat ik het kon. Toppers blijken mijn snelle paella, chili con carne en vegetarische wraps. Ik maak nu elke zaterdagvoormiddag een menu, en probeer elke week 3 nieuwe (niet-klassieke) gerechten te maken. De jongens geven nu ook andere favorieten aan. Er is maar één nadeel aan mijn nieuwe hobby: supermarktbezoeken duren plots veel langer, want ik moet op zoek naar ingrediënten die ik voorheen nooit gebruikte. Dat doet me eraan denken dat ik voor het avondeten van morgen nog chilivlokken nodig heb. Iemand een suggestie waar ik dat kan vinden?

Over anomama

Een grote tafel, die als het moet nog langer kan...Veel stoelen, vaste plaatsen voor de vaste leden van het gezin, maar met de regelmaat van de klok schuift er nog iemand een stoeltje bij....
Dit bericht werd geplaatst in allerlei en getagged met , , , . Maak dit favoriet permalink.

3 reacties op Koken

  1. onderdeappelboom zegt:

    Leuk 🙂 Samen ‘gekke’ dingen maken met de kinderen is het leukste wat er is. Doorgaans vinden ze dat veel lekkerder dan wat klassiek aan kinderen wordt geserveerd.

  2. De Fruitberg zegt:

    Google eens voor die Chilivlokken, dat lijkt nog wel een haalbare kaart.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s