Hardnekkige tanden

Maximan heeft netjes gewisseld, zonder al te veel problemen. Hij was bang toen de eerste tand los stond, maar was uiteindelijk “om te kopen” om eens goed aan die tand te wiebelen zodat hij eruit zou vallen.

Midiman had/heeft ook losse tanden. Eentje onderaan stond lange tijd los, tot midiman op een dag van school terugkwam met een erg vieze jas en een tand minder. Blijkbaar was die tand tijdens de speeltijd plots verdwenen uit zijn mond, en had hij het zelf niet goed door. Gelukkig was B er, zijn zeer loyale vriendje-met-ervaring, die midiman mee naar de lavabo nam en hem zijn mond liet spoelen. En ook zijn jas amateuristisch schoonveegde. Midiman was er verveeld mee, om dat onhandige gevoel dat het hem echt was overkomen. Hoewel wij er weinig van gezegd hadden, en B bedankt hadden voor de hulp. De stoere kerel vertelt het ongetwijfeld nog na :-).

Maar ondertussen stond er al weken een tand bovenaan los. Niet de voorste snijtand, maar de rechtse ernaast. En wat er ook gebeurde: de tand viel niet uit. Nochtans stond hij vreselijk scheef in de mond, en viel het iedereen direct op. We stimuleerden midiman om te wiebelen met zijn tand, maar hij gaf aan dat dit niet lukte. Dit weekend werd hij er zowaar verdrietig over, omdat iedereen er commentaar op gaf. Ik waagde een poging, manlief waagde er één, maar de tand kon niet echt fijn wiebelen, hoewel hij kei-los stond. Ik SMS’te mijn vriendin, tegelijk ook onze tandarts. Ze stelde de truuk met de appel voor, een “smoelpeer” of de tand maandagochtend toch snel laten trekken. De eerste truuk werkte niet, de smoelpeer was geen optie, dus spraken we af op maandagochtend. Zondagavond lagen miniman en midiman op het picknickdeken in de tuin te rollebollen, en ik deed vrolijk mee. Tot ik het tandje echt los zag zitten, en in een flits zijn hoofd fixeerde, en gewoon keihard trok… Midiman wist niet wat hem overkwam…maar… de tand kwam los!!!! Direct werd duidelijk wat er aan de hand was: de nieuwe tand zat al erg ver klaar!

Een ijsje en wat langer opblijven later was het leed geleden, en had ik maandagochtend een gemoedelijk ochtendritueel…