Een fijne zaterdag was het sowieso niet. De dag begon met de uitvaart van de mama van het gezin waar ik jarenlang ging oppassen. Miniman en maximan waren gaan zwemmen met manlief, midiman was bij oma gebleven en net terug thuis toen de telefoon ging: manlief, met de mededeling dat hij een ongeluk had gehad en of ik even snel kon komen. Ik hoorde nog net dat de jongens ok waren en waar hij stond. Vanuit de auto belde ik de garage, om te vragen wat we allemaal moesten doen.
Ter plaatse was het chaos, en het behoorde mijn gezin toe. Maximan was overstuur, miniman boos. Achteraf zou ik pas bevatten waarom. Het ventje had zijn brevet van 100 m gezwommen en als cadeautje van manlief een zakje chips gekregen! De inhoud lag nu dus door de auto verspreid… Ik zette de jongens in mijn auto, kalmeerde manlief en vertelde hem door te rijden naar de garage (hij kon nog rijden, maar daarmee was alles gezegd), waar ze hem verwachten, en waar hij een vervangwagen kreeg. De politie bleek achteraf erg behulpzaam en de garage hielp mijn man om alles over te zetten van de ene naar de andere auto.
Op het schoolfeest zag ik manlief terug, en overliepen we wat er gebeurd was. Waarschijnlijk is hij door rood gereden. Op die plek staan 2 verkeerslichten vlak na elkaar. Manlief kan zich niet inbeelden dat het rood was, en heeft het dus niet bewust gedaan, maar de automobilist die tegen 70 km/h in zijn flank reed, zegt dat hij groen had. De politie laat het in het midden. Soit, omdat maximan misselijk was, had manlief hem vooraan gezet, in zijn autozitje. Ondanks zijn 1,43m zit hij (net zoals zijn broers) nog in een zitje met rugleuning (Römer Kidfix, reclame is op zijn plaats). Miniman zat nu dus achter broer. Het is alsof het zo moest zijn, want de auto is n de onze gereden net op de plek waar maximan normaal zit… Daar was de auto serieus gehavend… En omdat ze allebei een deftig zitje hadden, is de zijdelingse impact opgevangen door de steun aan rug en hoofd, en hadden zij niets. Veel geluk, volgens de agenten! De andere auto was er nog erger aan toe, maar ook daar enkel stoffelijke schade.
En toen begon het. Wat met onze auto, die anderhalf jaar oud is? Er was serieuze schade aan de bestuurderskant, maar de rest was nog perfect. De expert kwam, en twijfelde. De week erna kwam hij opnieuw, en bleef twijfelen. Hij wilde biedingen op “het wrak” zoals het nu was, omdat hij een “economische” perte totale wilde uitspreken. We haalden voor alle zekerheid de auto volledig leeg, en bekeken de opties met de garage. Exact dezelfde nieuwe was er niet voor eind november (en reken om wat huren kost…). Er was wel een showroommodel van een ander model, dat manlief erg mooi vond, en dus direct beschikbaar was én veel korting kreeg. We tekenden onder voorbehoud de bestelbon al. Afgelopen vrijdag moesten de biedingen binnen zijn. Ik belde al met het expertisebureau voor de papieren, en zij gaven aan dat de biedingen hoog waren. Dinsdag belde ik opnieuw. Na 4 weken wilde ik wel eens duidelijkheid. De expert beloofde terug te bellen. Uiteindelijk hoorden we gisteren dat hij verkocht was, en dat wij de volledige nieuwwaarde terugkregen van de verzekering. Een geluk bij ongeluk, maar tegelijk maak ik me de bedenking dat de auto eigenlijk nog OK was (op de éne kant na dan) en dat je voor €10000 een auto nieuw kan kopen (van een ander merk, maar dat terzijde). Het stemt tot nadenken, dat dit wegwerpmaatschappij is…
Ik onthoud vooral dat je man en kinderen er geen lichamelijke averij aan hebben overgehouden, wat het belangrijkste is 😉
Vooral blij dat iedereen er goed uitkwam!
Dat iedereen er zonder schade is uitgekomen, dat telt en verzekeringen, je begrijpt ze niet hé
oei, klinkt als een serieus ongeluk. een geluk dat ze allemaal ongedeerd zijnii