Enkele weken geleden ging de telefoon ten huize altijd plaats aan tafel. Of ik even tijd had? E van het selectieteam van pleegzorg.
Ik had tijd. Er was een aanbod. Ons dossier was als match uit de bus gekomen volgens de criteria. Toch had E het aanbod afgewezen voor ons. Ik fronste. Hier hoorde een uitleg bij. En die volgde, uiteraard. Met E kan je lezen en schrijven.
Het ging om korte crisis, kind binnen onze vooropgestelde leeftijdscategorie. Maar de concrete situatie was niet besproken en gezien de hoogdringendheid had E het dossier doorgestuurd. Maar ze wilde nu voor in de toekomst weten wat ze met soortgelijke vragen moest gaan doen. Het ging over de opvang van een kind terwijl mama in het ziekenhuis lag om te bevallen. Duidelijk afgelijnd, want 5 dagen. Maar de start zou onzeker en acuut zijn. Moeder natuur valt nl. niet altijd even vlot te plannen :-). We spraken erover en kwamen tot de vaststelling dat er geen eenduidig antwoord was. Als de bevalling zich aandiende in een vakantieperiode zou er geen probleem zijn, maar als brusje besloot te komen op een zondagnacht van een werkweek, werd het al minder evident. Met dit antwoord nam E genoegen. We wachten verder af…
Altijd plaats aan tafel 
Moeilijk altijd, hopelijk komt er snel iets anders op jullie pad.
Ja ik kreeg begin van de vakantie ook zo’n vraag: crisisopvang voor een meisje van 5 jaar want de mama moest bevallen, maar de datum was nog niet zeker, logisch bij een bevalling.Ik zei dat dit zeker kon, maar heb er later niets meer over gehoord. Vond het wel spijtig. Ben kleuterjuf en heb echt véél tijd in de vakantie, maar als er een oplossing is gevonden is het ok, want daar gaat het toch om.
Hier dus hetzelfde, er zijn periodes waarin dit perfect kan en andere waarin dit niet kan.