Al van kleinsaf ging ik kamperen. Vier was ik, werd ik, tijdens onze eerste kampeervakantie met het gezin. Ik koester kostbare herinneringen aan lange vakanties in Frankrijk.
Tot ik manlief leerde kennen. Hij had de halve wereld al gezien, maar nog nooit gekampeerd. Ik kreeg hem initieel niet overtuigd. We vonden een modus vivendi, maar de drang naar kamperen stak opnieuw de kop op. En dus gaf manlief toe aan die drang. Zeven weken zwanger van maximan vertrokken we met de tent. Ik, mottig als een krab, en dodelijk vermoeid. Hij vooral sceptisch. Na een paar dagen begon hij de voordelen te zien, en genoot ook hij. Tot die bewuste nacht… De regen kwam met bakken uit de lucht en manlief rapporteerde een “plasje” in de tent. Nog geen 5 minuten later stond ik halfnaakt te hozen… De nacht eindigde in de vrachtwagen van de campingbaas, die hij netjes naast onze plaats kampeerde. Ik vreesde het ergste voor de toekomst…
Er werd een consensus gezocht en gevonden: we gingen naar een camping, maar zouden daar iets huren. Zo geschiedde. We trekken nog steeds elk jaar 2 weken naar Frankrijk waar onze jongens volop genieten van de vrijheid. Wij krijgen stilaan meer tijd voor onszelf, de jongens gaan hun eigen weg en maken vriendjes :-).
Altijd plaats aan tafel 
Mijn vriend had ook nog nooit gekampeerd maar na één testnachtje in de Ardennen deze zomer wil hij meer!
toch nog een soort van kamperen dan.
Hier hetzelfde verhaal…manlief wil niet maar ik vind het heerlijk..
Ja, de charme van een camping, maar de luxe van een eigen toilet :-).
Dat is wel zo prettig toch?
Mij krijg je niet in een tent, vroeger zei ik zelfs dat ze me nooit op een camping zouden zien. En toch … ondertussen hebben wij al tweemaal een stacaravan (geef toe, dat zijn echte mini-huisjes, alle comfort aanwezig) gehuurd op Ile de Ré en éénmaal in de Loirestreek, en ik zie daar meer voordelen aan dan nadelen. Het grote voordeel vind ik dat een camping meestal ook een zwembad heeft (hebben de kinderen graag) wat op de vakantiehuizenmarkt al direct een groot prijskaartje zou meebrengen. Ik ben pro !
Goh,
sinds een maandje volg ik je blog en alles is zo superherkenbaar! Wij zijn zelf een gezin van 3 jongens (2 uit eigen buik van 9j en 5j en 1 adoptie van 6j) en zijn in pleegzorg aan het stappen. En, ook wij camperen elke zomer een paar weken in Frankrijk. Ze hebben mij moeten overtuigen, maar na 1 vakantie was dat al gebeurd 🙂 wij hebben een 2de hands vouwtent gekocht maar al elk jaar waterproblemen. De dag nadien zeggen we: volgend jaar nemen we een vakantiehuisje, maar toch vertrekken we telkens opnieuw met onze tent.
groetjes,