Woensdag rapportdag

Morgen komen ze thuis met het rapport, zoals altijd is dit de woensdag voor de kerstvakantie, en volgt donderdag dan het oudercontact. Ik heb steevast een hekel aan die avonden.

Bij ons op school gaat het er als volgt aan toe:

  • Enkele weken vooraf krijg je een invulbriefje. Hierop moet je dan invullen wanneer je wenst te komen (uurzone aangeven), met wie je eventueel nog wil spreken buiten de leerkracht. Je hebt een ruime keuze aan zorg, godsdienst- en turnleerkrachten. Eén keertje hebben we eens aangeduid dat we de juf van zedenleer wilde spreken, omdat midiman en maximan er zo vol van zijn dat we ze wel eens wilde ontmoeten ;-). Ook moet je aanvinken of je nog een ander kind hebt (en zo ja in welke klas) met wie rekening gehouden dient te worden. In ons geval hebben we dus 2 gesprekken (kleuterschool is reeds gepasseerd).
  • Een week vooraf krijg je een briefje met het uur, of wordt dit in de agenda geschreven. Bij maximan verliep dit vlekkeloos, bij midiman was het al bron van frustratie. Die had namelijk vanavond nog steeds geen uur bij! Tja, en aangezien de babysit ook moet weten hoe laat ze hier moet zijn, heb ik naar school gebeld, en daar wist de “secretaresse” (opzettelijk tussen haakjes geplaatst, want ze is echt veel meer dan dat, volgens mij houdt ze in haar eentje de school recht!) me te vertellen dat het uur al een week vastlag. Serieus?
  • De avond zelf dien je je naar de refter (eetzaal) te begeven, alwaar je aan de éne kant kan wachten, en aan de andere kant alle leerkrachten zitten. Bij sommige loopt het erg uit, en dat laat zich dan soms zien in het café aan de overkant van de straat :-).
  • Wanneer het jouw beurt is, begeef je je naar de leerkracht, die je meestal vragend aankijkt en dan ook nog de vraag stelt “Wat denkt ge d’er zelf van?” Tegen dan vraag ik me dan weer af wat ik er doe…
  • Ik hoop elke keer op een leerkracht die mijn kind ziet zoals het is, en ook neemt zoals het is. Soms lukt dat, maar ik vrees donderdag voor midiman. Niet omwille van zijn rapport an sich, maar omdat ik iets bemerk van wrevel tussen juf en kind. En misschien ook wel tussen juf en mama…
  • Voor maximan zaten we enkele weken geleden al samen, met directie en CLB erbij. Donderdag wordt er geëvalueerd hoe ver het staat. Er zijn wat dingen anders aangepakt en wat pesters op het matje geroepen.

Oh, en ik zie nog het meeste op tegen de facebookstatussen “fiere mama”, “onze x heeft weer een schoon rapportje bij” of ander onzin. Ik wil vooral dat mijn kinderen zich goed voelen en hun best doen, nah!!!

Over anomama

Een grote tafel, die als het moet nog langer kan...Veel stoelen, vaste plaatsen voor de vaste leden van het gezin, maar met de regelmaat van de klok schuift er nog iemand een stoeltje bij....
Dit bericht werd geplaatst in kinderen en getagged met , , . Maak dit favoriet permalink.

7 reacties op Woensdag rapportdag

  1. tinyblogt zegt:

    Ik voel zooo hard met je mee. Oudercontact, bij mij vrijdag, laatste jaar middelbaar, en nog steeds ga ik met lood in mijn schoenen…

  2. Eilish zegt:

    Ik krijg nu al lichtelijk de schijterij door het feit dat ik morgen naar het oudercontact moet. De titularis van kleine dochter sla ik voor het gemak al over. Aan een mens die haar werk niet graag ziet, haar leerlingen niet graag ziet en waarschijnlijk zichzelf evenmin, heb ik geen boodschap ! Die zal mijn kind al niet tot grootse prestaties brengen, helaas !
    En nu maar hopen dat de 10 minuten regel toegepast wordt, wat sommige ouders blijven vertellen tegen een leerkracht is me een raadsel…
    En ik beloof mezelf maar meteen dat ik me niet dik ga zitten maken in het feit dat sommige leerkrachten moeten bedolven worden onder kerstcadeaus (die ze dan netjes etaleren op de bank en je scheef bekijken omdat jij niets mee brengt)
    Jouw laatste zin vind ik de belangrijkste !

  3. Oh jee, hoe moet ik dat binenn een paar jaar aanpakken? Als ik aan beide kanten van de tafel verwacht word? In elk geval hoop ik dan dat mijn kopje rozebottelthee aan de buitenkant niet helemaal besmeurd is door dat slap theezakje dat daartegen komt… Ik begrijp je frustratie. Gelukkig hebben jullie een café aan de overkant van de straat. 😉

  4. Liese zegt:

    Ik kies ervoor om zijn juf (tis nog maar het kleuter, maar ik vind het ook al belangrijk) up-to-date te houden over hoe mijn zoon zich voelt, tegelijkertijd spreekt zij mij ook aan over hoe het met hem gaat in de klas, dat is het voordeel aan regelmatig eens aan de schoolpoort te kunnen staan denk ik. Voor ouders die er nooit kunnen staan (en die zijn uiteraard in de meerderheid) is het koffiedik kijken en denk ik dat oudercontacten misschien iets minder vlot verlopen indien er zich problemen in de klas voordoen? Misschien zijn ze op dat moment ook blij om te horen dat er helemaal geen problemen zijn en willen ze over hun kind vertellen. Soit, ik ga waarschijnlijk net dezelfde frustraties hebben eens mijn moment daar is hoor. 🙂

  5. Zo herkenbaar ik heb precies dezelfde allergie.
    Ik spreek inmiddels hardop uit, ook naar de leerkrachten
    hoe ik er in sta en dat helpt echt mij en mijn kinderen ook.
    Al word het me niet altijd in dank afgenomen ;-))

  6. Rob Alberts zegt:

    De gesprekken voor en na een ouderavond vind ik het belangrijkste.
    10 Minuten praten over een kind?

    Tja, het zijn de regels en de afspraken, maar elk kind is toch veel meer waard dan een 10 minuten gesprek!

    Vriendelijke groet,

  7. Myriam zegt:

    Inderdaad, een gelukkig kind is véél belangrijker dan een schitterend rapport…

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s