We zijn een dynamisch gezin, met 5 vaste leden: moeder, vader en 3 gezonde kinderen. Ik sta als enige vrouw in het gezin mijn mannetje, en draag meestal netjes een (de?) broek.
Stuk voor stuk zijn onze jongens prachtige creaties. Unieke spelingen van de natuur. Lotsbepalingen. Elke dag opnieuw geniet ik ervan. Mijn genen, zijn genen, een uniek samenspel, dat elke dag opnieuw een spiegel is voor wie wij zijn als ouders.
We wilden van in het begin een groot gezin. Veel stoelen aan tafel, gezelligheid, warmte,…Het liep even anders… Mits enkele omzwervingen toch 3 fantastische mannen: maximan, midiman en miniman. Maar er is nog plaats aan tafel… Die plaats wordt af en toe opgevuld door iemand anders. Soms huist er hier een extra kind, en wordt er een extra bordje gedekt. Het is nooit zeker hoe lang die extra stoel en dat extra bordje er zullen staan… Maar ondertussen geven we liefde, want dat is het enige wat zich vermenigvuldigt wanneer je het deelt…
Altijd plaats aan tafel 
Ah, ik heb je gevonden! 🙂 (lezen zal voor vanavond zijn…)
Ik zou het mentaal zelf niet kunnen, en heb dus ongelooflijk veel respect voor mensen die een extra plaatsje aan tafel voorzien voor kinderen die het even nodig hebben.
Wat mooi dat jullie dit doen. Respect!
Ik heb je genomineerd voor een Liebster award. Zie maar wat je er mee doet! 🙂 http://smeltenalssneeuw.wordpress.com/2013/11/10/ich-liebe-dich/ Groetjes, Joey!
Dankjewel! Ik maak er morgen meteen werk van!!!
Via Bentenge hier terecht gekomen en het bevalt me wel. Ik kom nog wat meer lezen. 🙂
Leuk!!!
mooi!!
Ik ben blij deze blog ontdekt te hebben! Ga ik zeker blijven volgen!
Ik heb zojuist je blog gevonden en ga je zeker volgen. Leuk dat je ook een pleegmoeder bent!