Vandaag was er weinig tijd om na te denken. Ik heb op mijn werk een project lopen waarvoor ik de laatste dagen een beetje mezelf achterna loop. Vandaag en morgen zijn D-day, de ei zo na belangrijkste dagen. En daar zat ik dan, quasi opgesloten in een lokaal, tussen zuchtende proefpersonen en een stapel werk. Gelukkig kwam er zo nu en dan een behulpzame collega langs met een warm tasje thee (en reageerde een andere collega op mijn noodoproep per mail om mij even af te lossen zodat ik eens kon gaan plassen). Maar de wereld was behoorlijk beperkt, en ik zal blij zijn als het morgenavond is.
Weinig tijd om stil te staan bij de dingen, maar toch stond ik even stil bij deze foto. Het dappere madeliefje, zonder soortgenoot in de buurt, houdt moedig stand, netjes omhoog, en straalt, alsof het omringd wordt door honderden andere madeliefjes…
Het dappere madeliefje
Altijd plaats aan tafel 