Stomme roze stick!!! Slapeloze nachten, door een stom roos geval van de Hema!
Voor de allereerste keer in mijn carrière is er iets misgelopen… Zondag wilde ik een antwoordsleutel maken voor een schriftelijk examen (dat verbetert wat gemakkelijker) en één van mijn presentaties ging niet open. Ik vraag naïef en hoopvol aan manlief of hij de file kan openkrijgen. Gezien het feit dat we binnen ons huwelijk ons hebben neergelegd bij de Apple-PC-vete, en we elk ons eigen ding doen, bracht dat hoop. Maar nee, nul op het request. Dan de stick nog maar eens terug in mijn laptop. Pop-up. Hartsilstand. Dé vraag “wilt u het apparaat nu formatteren?” verscheen op mijn scherm. Ik kende nog net genoeg uit de lessen informatica van pakweg 20 jaar geleden (toen we nog van die floppy’s moesten formatteren) dat ik zeker en vast spijt zou krijgen als ik op “ja” zou klikken. Het werd dus “annuleren”, en vloeken op manlief, want toen op dat eigenste moment dacht ik echt dat het probleem bij hem lag, hij had hem verknoeid. Heerlijk toch, zo’n huwelijk waar je elkaar de stomste verwijten kan maken :-).
Alleszins, 24 uur later en wat geld lichter inventariseer ik de schade: alle ppt’s van de laatste 4 maanden zijn verdwenen naar de eeuwige IT-velden, samen met nog wat andere documenten. Ik heb net maar een Capuccino-ijsje van Australian home made verorberd ipv koffiekoeken. Soit, ik red wat er te redden valt, en geef mezelf over aan de chaos. En ik maak het voornemen om vanaf nu netjes elke week een back up te maken… Volgens mijn moeder is de weg naar de hel geplaveid met goede voornemens…
Altijd plaats aan tafel 
Ik heb mijn notebook (avn ’t werk) eens op de Thalys laten liggen. En ook niet iedere morgen de back-up procedure laten uitvoeren. Zelfs enkele weken niet. Een nachtmerrie
Ik denk dat ik de ware omvang pas de komende weken/maanden ga ontdekken….
Ik veronderstel dat je allerlei mogelijke recovery/…-programmatjes al uitgeprobeerd hebt, en alle computerwinkels in de buurt al om hulp hebt gesmeekt ?
Ik ben aan het rondkijken voor een gelijkaardig probleem met een geheugenkaartje van een fototoestel (’t zijn ‘maar’ de vakantiefoto’s van mijn ouders die weg zijn …). Met allerlei software lijkt er niets van terug te halen. Een fotowinkel stuurde mij door naar iemand in Duitsland, die gespecialiseerd is in het terughalen van data door de kaartjes open te maken, en de data van de geheugenchips uit te lezen. Hij beweert zelf in 92% van de ‘onherstelbare’ gevallen erin te slagen data terug te halen. http://recoverfab.com
Als het niet lukt, betaal je niets ;o) Als het wel lukt, heb je je data terug, maar het is wel vrij duur (hangt natuurlijk af van de waarde die je aan je bestandjes hecht)
(Voor de duidelijkheid: ik heb zelf nog geen ervaring met bovenstaande firma, dus ik ga er nog geen reclame voor maken, ik geef het gewoon door)
w
Ik heb al leren leven met wat ik kwijt ben :-). MAar toch bedankt :-)))