Menselijk schild

Ik probeer maximaal de jongens met de fiets naar school te doen. We wonen eigenlijk erg dicht bij de school, en er zijn weinig knelpunten, op één na, het kruispunt aan de school. Dat is een lang en onoverzichtelijk kruispunt, waar ook nog eens schots en scheve kasseien liggen.

Op onveilige plaatsen laat ik de jongens (in dit geval maximan en midiman, miniman zit nog voorop bij mij) op de stoep fietsen. Toch is dat daar niet echt een optie. Ik moet zelf wachten aan de verkeerslichten, en zij fietsen dan de hoek om, en moeten dan oversteken bij de voetgangerslichten. Het op- en afrijden is daar niet evident (want steil), er staat veel volk, en omdat het zo’n “lang” kruispunt is, komt er soms nog wel een auto als het mannetje al groen is. Een gevaarlijke situatie dus.

 

Ik neem om die reden de jongens dus bij mij, en moedig hen aan om goed door te trappen. Zelf fungeer ik een beetje als levend schild, want midiman heeft het er wat moeilijk, waardoor ik zo rijd dat automobilisten hem niet kunnen raken zonder eerst mij vakkundig van de baan te rijden :-).

Elke ochtend staat er trouwens wel een agente te kijken. Zij moedigde midiman gisteren enthousiast aan. Vandaag echter was het wat moeilijk, en geraakte hij net aan het kruispunt in de moeilijkheden en moest hij opnieuw starten. Gillen is in zo’n momenten geen optie en werkt averecht (althans bij mijn kinderen). Ik bleef kalm, en zei hem rustig terug te trappen. De agente kwam toevallig ook net aan met de fiets, en ging rechts van hem staan om hem de mogelijkheid te geven in alle rust verder te fietsen. Samen fietsten we door naar de fietsenstalling, waar ik even stond te praten met de agente. Ze zei dat het inderdaad een erg vervelend kruispunt is, en dat de enige manier is om de kinderen gewoon mee op straat te nemen en het hen aan te leren. Elke dag zou het wel beter gaan volgens haar. Midiman was blij!

Tot ik even later in de supermarkt op onvriendelijke toon werd aangesproken door een mama die ik ken van aan de school. Dat het toch wel heel onveilig en gevaarlijk was. En dat ik in het midden van de straat had gestaan. En dat zij haar kinderen daarom niet met de fiets liet gaan, maar ze wegbracht met de auto. Toen ik zei dat ik vond dat in een dorp AAN een school mensen wel begrip moesten kunnen opbrengen én dat de agente het had goedgekeurd, ging ze helemaal door het lint. Ze riep luid dat de flikken hier getikt zijn. Ze betrok ook andere mensen erbij… Ik heb nog eens gelachen, en ben verder mijn boodschappen gaan doen. Tegen zoveel kromme redeneringen kan ik niet op. Ik ben me ervan bewust dat het niet een echt veilige situatie is, maar bedenk dat als iedereen zijn kind met de auto gaat brengen om die reden, het er zeker niet beter op zal worden. Straks dus maar weer heerlijk fietsen in de zon (en het wordt nog onveiliger, want naast miniman zit er nu ook een vriendje van midiman bij op mijn fiets).