Niet koud genoeg?

Dinsdagnacht riep miniman. Ik strompelde half slapend de trap op. “Moeke, ik hoor piep piep piep.” Ja, nu ik wakker was, hoorde ik het ook. Ik sleepte mezelf naar beneden, en detecteerde de oorzaak van het gepiep. De diepvriezer was in alarm. Ik zette het alarm af, deed de deur open en dicht, en vloekte inwendig op manlief, die er gisterenavond nog iets had ingestoken.

Woensdagavond piepte het ding echter terug. Weer omdat de temperatuur te laag stond. Manlief was niet in de buurt, dus daar kon ik het niet op steken. Zucht. Ik mailde onze huishoudtoestellenleverancier, en donderdagochtend belde hij terug.  Hij kon wel eens komen kijken, in de namiddag. Van mijn “hoofd” kreeg ik toestemming om naar huis te gaan. Eens daar kwam het gepiep me al tegemoet voor ik mijn fiets binnen had gezet.

Zucht. De techno-man kwam en kon niet direct iets ontdekken. Er waren 2 opties: ofwel was er iets mis met “het gas” dat erin circuleerde, ofwel moest hij toch eens volledig ontdooien, hoewel het een no frost model was. De laatste optie was de goedkoopste, dus daar gingen we voor. Ik sorteerde alle voeding, keek wat we die dag en de dag erna konden opeten, deed me tegoed aan al het ijs, en bracht de rest naar de buurvrouw (goede buren zijn een zegen, zij had een nagenoeg lege diepvries omdat zij wilde ontdooien!). De stekker ging eruit. En vanochtend er terug in. Hij begon te koelen, en het leek erop dat alles goed zou gaan. Maar kouder dan -5° kreeg hij het niet, hoezeer hij zijn best deed. Ik voelde de bui hangen…

Techno-man werd gebeld, en er werd besproken wat mogelijke opties waren. Nu ik geen diepvriezer heb, valt het me pas op hoe vaak we iets gebruiken uit de diepvries. En hoe vervelend het is dat ik niet voor een ganse week kan inkopen doen. Hij liet weten welke modellen hij snel kon leveren. Eéntje voldeed aan onze verwachtingen. Vanaf maandag kan ik dus terug ijs inkopen :-).