Het had alles om een rustige zondagavond te worden. Ik was met de jongens naar de dag van het park geweest, waar ze letterlijk en figuurlijk waren uitgewaaid. Na een boterhammetje, een badje en nog een koekje trokken ze richting bed. Manlief nam het op zich om verder te lezen in “Pluk van de petteflet”. Ik hoorde hem mevrouw Helderder “spelen” door de babyfoon van miniman. Het was erg vredig.
Tot ik plots gegil hoorde. “Brand, het brandt!!!” Tegelijk het het gegil ging er een rookdetector af. Ik spurtte naar boven en zag alleen maar veel rook. Manlief gilde om de brandweer te bellen, een taak die mijn moeder op zich nam. Het straalkacheltje in de badkamer stond serieus in brand! Ik nam de sproeier van het bad, draaide de kraan open, en richtte op het ding. Van zodra het kon, trok ik het uit de stekker en bluste verder, even overpeinzend dat het parket ernaast schade zou oplopen. Ondertussen bracht manlief de 2 jongsten van de tweede verdieping naar beneden. Maximan brulde om een broek. Pas toen werd het allemaal duidelijk. Maximan had zijn pyjamabroek natgemaakt bij het tandenpoetsen en had er niet beter op gevonden om het vuurtje op te zetten en daar zijn broek op te drogen te hangen…
Het vuurtje ging uit, maximan trok een broek aan en in de verte hoorde ik reeds de sirenes van de brandweer. Overal in huis gingen rookdetectoren af… Midiman vond het bijzonder fascinerend :-). De rookontwikkeling was immens, manlief en ik begonnen overal ramen open te zetten.
De brandweer arriveerde, controleerde de badkamer, bracht het kacheltje naar de stoep en nam de schade op. “Hoerenchance” was de diagnose. Een seconde later en het vuur zou ons badkamermeubel in lichterlaaie hebben gezet, met alle gevolgen van dien. De mannen checkten nog onze elektriciteitskast en vroegen ons op te sommen wat onze acties waren geweest. Ze wilden ook nog weten of er iemand lang in de rook had gezeten. Daarna kruisten ze de politie, en bliezen ze de aftocht.
De politie maakte een kort verslagje op, en liet maximan even tot bij hen komen, op onze vraag. OK, het ventje stond al te bibberen, maar een opmerking van de arm der wet mocht er nog wel bij. Gelukkig hield meneer agent het vriendschappelijk.
Een half uur later was de schade opgeruimd; de badkamer gedweild (eerst het water opgenomen met de handdoeken die toch al naar BBQ roken) en dan nog gestofzuigd om de verschroeide stukken pyjamabroek weg te krijgen.
Wat rest is de schrik en keelpijn. Naar ik vermoed heb ik precies toch gegild in het heetst van de strijd :-).
Altijd plaats aan tafel 
Jullie hebben véél geluk gehad. Ik vermoed dat de schade al bij al ook nog gaat meevallen.
Toch één tip. Je mag de politie absoluut niet als boeman gebruiken met jonge kinderen. Die moeten in de eerste plaats leren dat de politie hen kan helpen. Maar de agent heeft dat duidelijk goed uitgevoerd.
We hebben ze niet echt gebruikt als boeman, streng zijn kan ik zelf ook wel :-). Maar hij heeft gewoon gezegd dat hij moest oppassen. Maar voor de rest hebben wij hem zelf wel geprezen omdat hij toen hij zag gelijk is beginnen gillen! Na afloop zei hij trouwens “Wauw, dat kan ik morgen op school vertellen.”…
Maar idd, we beseffen dat we echt veel geluk hebben gehad…. Dit bewijst de zin van de vele rookmelders in huis nog maar eens (in elke kinderkamer een vogeltje, en op alle verdiepingen in de hal een centrale melder).
Als ik het goed lees, heb je _eerst_ met water geblust, en pas daarna de stekker uitgetrokken ?
Ja…
Ik kon niet aan de stekker zonder te blussen…
zekeringenkast ?
Ik begrijp dat je er ‘in het heetst van de strijd’ niet aan gedacht hebt hoor, maar je kon wel eens een nog gevaarlijkere toestand voor jezelf gecreerd hebben :o(
Blond… Nee, eigenlijk zelfs niet aan gedacht. Ik heb even overwogen om de bradnblusser te gaan nemen in de garage (waar ook de zekeringkast staat) maar zelfs dat leek me “te ver”. We hebben vandaag een extra brandblusser gekocht, om boven te zetten….
Oh, jee! Hopelijk valt de schade mee!
Schoonbroer heeft vorig jaar iets gelijkaardigs voorgehad met vodden van parketolie… Ook bij hen had het niet veel gescheeld of hun hele woning was afgebrand (met hen erin), ze zijn net op tijd wakker geworden door de rook/geur. Doet me eraan denken dat we het voornemen van toen dringend moeten uitvoeren en die centrale rookmelders kopen/installeren.
inderdaad
veel geluk bije en ongeluk brrr