We hebben een lijdensweg achter de rug wat betreft poetsvrouw. In een ver verleden was het al onderwerp van mijn blog.
Toch is het de laatste maanden behoorlijk rustig. We hebben al een tijdje dezelfde mevrouw, die redelijk goed poetst. Soms erger ik me wel eens, maar over het algemeen brengt het rust in huis. Ook als persoon is ze erg aangenaam, en ze kent ons gezin ondertussen al. Een maand of 2 geleden vroeg ze me of ik een aanbevelingsbrief wilde schrijven voor haar naturalisatie (ze is Armeens), en dat deed ik met veel plezier. Ze probeert zich in te burgeren en spreekt toch al redelijk Nederlands. Soms is het nog zoeken, maar ik ben véél erger gewend. Ze heeft overigens zelf ook een dochter die nu in het derde leerjaar zit.
Dus, ik ben een tevreden mens. Met de kerst in zicht, wilde ik haar mijn appreciatie wel tonen. Maar alleen: hoe? Na lang nadenken en ook eens polsen bij collega’s ben ik voor een bon van Hema gegaan, en een klein zakje chocolaatjes. Geen grootse dingen dus. Chocola helpt tegen alles, en bij de Hema vindt iedereen wel iets wat hij kan gebruiken, dacht ik zo.
Vanmiddag gaf ik het haar. Het was dus behoorlijk onwennig… Weer een mijlpaal in “de eerste keer” 🙂
Altijd plaats aan tafel 
Ik ben ook aan episode 1235 bezig,…..:-), hopelijk blijft de deze!!! Leuk dat je een cadeautje kocht,…….wordt zeker gewaardeerd!
Fijn, een goede poetsvrouw. We zorgen hier ook altijd voor een eindejaarscadeautje als blijk van appreciatie